Quid ad aeternum?

Sevgili Küllük,

Herkesin güldüğü bir barın en hüzünlü birasını içtiğime eminim.
Herkes kendi gemisini kurtarmanın derdinde. Biz gemiyi gözden çıkardık. Batışını izlerken sigara yakıcaz. Sigara yok.
Yakışıyo mu bana yalnızlık acaba. Başka da giyecek bi şeyimiz yok gerçi.
Dağıldın ama her parçan birbirine hala bağlı.
Şeyi aşamadım; bütün arkadaşlarımın iş güç kurup ya çok fazla para kazanıp zengin olmalarını ya da düzenli hayata geçip, evlenip, aile kurup, çocuk büyütmeye başlamalarını. Ne kadar saçma gelse de kendimi başarısız hissettiriyor bu bana çoğu zaman. Bir ben kaldım böyle.

Banklar beni hüzünlendiriyor başka derdim yokmuş gibi.
Bak 29 yaşına geldin, bir şey anlamadın bu hayattan.
Ortadan kaybolsam farkedilme sürem 25 gün civarı olur. Sigara aldığım tekel bayiler fark eder ilk.
Anlaşılmayacak, sevilmeyeceksin ama bir yolunu bulacaksın hep. Senin de özelliğin bu.


Çevreye verdiğimiz geçici rahatsızlıktan dolayı hüzün dileriz.


Quod erat demonstrandum.

Akrebin Gözleri

Aç bir Erkin Koray şarkısı.
Bir bardak greyfurt suyu iç.
Mutsuzluktan öl.
Uyuya kal.
Ya da geceye dal.
Çünkü gecedir dünya.
İntiharını ertele, "her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar."
"Gecenin dürüstlüğünden herkes kuşkulanır."
İsmet Özel'e selam çak.

 Akrebin gözleri.

Kar Taneleri Birbirine Benzemez

Babamın öldüğü gün birine aşık olmuştum. Bazen öyle olur, her şey üst üste gelir.
Polis olmasaydım katil olurdum çünkü sahici bir sarsıntı sahte bir dengeden iyidir.
Binlerce ceset, binlerce katil ve bir evlilik gördüm.

Seni, intihar ettiğin gün tanıdım kızım.
Seninle o gün barıştım.

Şimdi sadece geceleri yapayalnız ve yalın ayak anlayabildiğim şeyler var.
Şimdi benim de yalanlara inanmaya ihtiyacım var.
Bütün çaresiz insanlar gibi... Dağılan bir okul gibi...

Acılarımız da birbirine benziyor artık kızım.
Birbirine benzeyen parmaklar gibi ama her birinin eşsiz bir izi var.
Bazen gözlerim dalıyor karanlıkta ama fısır fısır konuşmaya başlıyorsun yine kulağımın dibinde.
Hiç susmuyorsun, ağlamama asla müsaade etmiyorsun.
Her şey affedildi diyorsun, hiç ayrılmayacağız diyorsun.
Keşke hep yanımda olsaydın diyorum öyle konuştuğunu duyunca.
Bu kış çok kar yağar belki beraber kayboluruz diyorsun sen bana
ama kar taneleri birbirine benzemez ki kızım. Cesetler de benzemez.
Ama bir cinayet başka bir cinayeti hatırlatır her zaman.
Koşan atlar düşen atları hatırlatır.
Yağmur yağar. Durur. Tekrar başlar.

Yanlış yolda yürümek doğru yolda beklemekten iyidir. Beşikten mezara kadar...
Karanlıkta herkesle çarpışabilir insan.
Yalan mı söylüyorum sana? affet beni kızım, affet!
Bir sürü doğru söyledik ama hiç burnumuz kısalmadı ki kızım.