Bir Kitabın Sayfaları

Baktım rüzgarsın sen 

Baktım çamaşır ipini zorluyorsun

Hepimizin derdi güzel yaşlanmak sevgilim

Baktım bir kitabın sayfalarını çeviriyorsun.

Ayağına terlik giy

Bildiğimiz şeylerin taşında yalınayak geziyorsun.

Biz satranç oyuncusuyuz sevgilim 

Üzerimizde kara bir leke, biz satranç oyuncusuyuz. 

İnanıyoruz ceketlere, düğmelere, 

İnanmıyoruz takvimleri savurarak gelen geleceğe. 

İşte yitirdik bütün taşlarımızı darmadağınık oyun tahtası, 

Bir tek şahımız duruyor sevgilim; o da evli, iki çocuk babası. 

Kelimeler önümüze çıkıyor sevgilim, 

Uykumuzu bölüyor buradan çocukluğumuza kadar 

Buradan çocukluğumuza kadar bir telaş 

İçi boş kuşları kovalıyoruz ve bir sebep arıyoruz 

Herkese küsmek için 

Hemen o cumartesi buluyoruz, hemen o pazar. 

Yaşamak çukur yerlere doluyor diyorlar 

Bu yüzden yıkıntıya dönüşse de yaşıyormuş insan 

Ama hep yıkıldığımız yeter sevgilim, biraz da kekik toplayalım 

Kıymetini bilmediğimiz şeyler var. 

Yaşamak bir at gibi huysuzlanıyor kapımızda sevgilim 

Geçen günlere üzüldük tamam yola düşelim. 

Düşünelim: başka günlerin duvarı daha sağlam 

Düşünelim: başka günlerin sokağı daha neşeli 

Başka evlerin kadınları erkekleri tam bir kahraman 

Tül perdeler uçuşurken başka evlerin pencerelerinde 

Bizi bir kitabın sayfaları arasında kurutuyor zaman. 

Ama baktım sen rüzgârsın sevgilim 

Kitapları bir başından bir sonundan okuyorsun. 

Başucunda bir bardak su 

Beni başucumda bir bardak su gibi avutuyorsun.

Barış Bıçakçı