Bu kalbi gerekirse parçalar elim!
Sakınmış beni, belki bir ağaç belki bir kedi.
Vefa servetim dedim, sevda ailedir denir.
Dört yanım ihanet, dört yanım yalan
Geçmemiş bu yaz, gelmemiş sonbahar.
Ellerim pas bak, ellerim diken!
Ellerin yas, göğe açılmış ellerin, niye?
Kaçınılmazı görmeyeyim diye, bu hülya gözüme perdeyi çeker,
Ama bilmiyor ödenmiş bedel.
Güneş yarına gebe.
Yiter gerçekliği her gecede,
Şüphe hükmünü sağlar.
Ah! Görmüyor onlar!
Bilmiyorlar çiçek koklamayı,
Bilmiyorlar neden kaçtığımı,
Bilmiyor kavgayı, bilmiyor aşkı!
Her şeye inat bitmiyor şarkım,
Kimse duymuyor alkış.
Değişir her şeyin, kimliğin yiter
Devrilir duvarlar, ismini siler.
Bir şehir sanki karşında, hatıraların arkanda, kıstırıyorlar seni sokakta, öldün her köşebaşında.
İsmin her yıkık duvarda, ağlatıp kaldırımlarda, kandırıyorlar seni masalla.
- Anıl Acar (GazapiZMiR)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder